Mijn denken is aangezet..
Enkele weken terug werd ik twee dagen ondergedompeld in de corporate antropologie, en sindsdien blijft het in mijn hoofd maar gaan. De vragen…, de haakjes met van alles en nog wat…, het nog niet weten hoe…., de ideeën om het anders aan te vliegen…, maar vooral ook de zin.
Ja! Vooral dat laatste.
De zin om er mee aan de slag te gaan in de praktijk.
Bij de scholen en besturen die op mijn pad komen.
In de praktijk gaan ontdekken hoe de antropologische blik en werkwijze iets kunnen toevoegen. Aan hoe we met kwaliteitszorg voor geven in het onderwijs.
Maar past dat wel?
Zouden die verhalen de verbinding kunnen zijn tussen de dagelijkse waan van de dag en de papieren werkelijkheid -denk schoolplannen en beleidsambities?
Past het wel in het onderwijs? Of zou het nieuwe waarderingskader misschien wel juist de trigger kunnen zijn voor nieuwe vormen van kwaliteitszorg?
Minder instrumenteel, meer verhalend?
Stiekem geloof ik dat zeker.
Maar ik realiseer me tegelijkertijd dat ik ook mijn eigen valkuilen heb…. kaders, vaste gewoontes en vermoedelijk ook nog zoveel overtuigingen die ik (nog) niet scherp heb.
En die beïnvloeden mij. Ik laat me wellicht teveel meeslepen in verwachtingen van klanten, heb mijn eigen ideeën al gevormd over wat de inspectie wil. Daar moet ik scherp op blijven, bewust van zijn.
Gelukkig mag ik mij nog 9 maanden lang me laten meevoeren in de wijze lessen van anderen.
De dames van de academie voor organisatiecultuur -Danielle Braun en Jitske Bakker- zorgen er wel voor dat mijn inhoudelijke bagagezak wordt gevuld. Met lessen over field entry, de invloed van macht, tijd en ruimte, het volgen van de grap, grounded theory, de rituelen die zo gewoon zijn dat niemand ze meer bewust is … over zoveel nieuws, maar ook over dat wat we al weten en dus misschien wel vooral ook over mezelf, mijn eigen brillen.
En samen met mijn collega-studenten ga ik leren, fouten maken, dilemma’s ervaren en brillen bewust leren opzetten of afzetten. Gaandeweg ga ik groeien, al doende leren en ontdekken.
Ja. Daar heb ik nu nog meer zin in.
1 ding weet ik zeker. Ik wil het wel zijn.. de verhalenontdekker in de scholen.. met open ogen luisteren naar wat er in de dagelijkse gang van zaken speelt en om dan met de mensen zelf te bekijken wat dat betekent.. ..podiumgeven aan het ongeschreven verhaal.
Dus.. heb je een verhaal te ontdekken … kom maar op. Ik ben nieuwsgierig.
Wil je ook anders kijken naar kwaliteit. Gaaf, mijn hoofd is al aan het denken geslagen.
Posted By
MarjanV
Categories
Inspectiekader, Kwaliteitszorg